تمام ما امکان دارد هنگامی که در جمعی ناآشنا قرار می گیریم و به ارائه دادن سخنرانی در کلاس می پردازیم دچار ترس و همینطور لرزش در صدا بشویم .
ولی سوالی که موجود می‌باشد این است که چه هنگامی این ترس و اضطراب خارج از حالت معمولی رخ می دهد؟ چه هنگامی تبدیل به اختلال خواهد شد؟ برای مقابله کردن با آن باید چه کاری انجام داد؟
فوبیای اجتماعی چیست؟
اختلال اضطرابی اجتماعی در زمان گذشته تحت عنوان فوبیای اجتماعی به آن اشاره می‌شده است.
یک اختلال اضطرابی می باشد که با اضطراب طاقت‌فرسا و خودآگاهی بیش از حد در شرایط های اجتماعی روزمره به شناخته شدن رسیده است که اشخاص با اختلال اضطرابی اجتماعی یک گونه ترس پایدار و قدرتمند و مزمن از دیده شدن یا قضاوت شدن توسط اطرافیان و خجالت زده شدن یا مورد تمسخر واقع شدن به خاطر برخوردهایشان دارا می باشند.
این ترس امکان دارد آنقدر شدید باشد که در کار و مدرسه و دیگر فعالیت ها دخالت داشته باشد با وجود اینکه بیشتر اشخاص دچار اختلال اضطرابی اجتماعی متوجه بیش از حد یا نا معقول بودن ترسشان خواهند شد ولی توانایی مقابله کردن با آن را ندارند و آنها به طور معمول دچار عزت نفس کم و افسردگی خواهند شد.
اختلال اضطرابی اجتماعی می تواند تنها به یک نوع شرایط محدود بشود یا می تواند به تجربه علائم ها در وقتی که شخص در اطراف مردم واقع می شود منجر بشود.
اگر فوبیای اجتماعی بدون معالجه به رها شدن برسد می تواند پیامدهای گسترده ای را دارا باشد به طور مثال امکان دارد به عدم شرکت کردن اشخاص در مدرسه یا شغل شان به مدت چند روز منجر شود.
بیشتر اشخاص دچار اینگونه اختلال از بودن در کنار افرادی که به غیر از خانواده می باشند هراس دارند. در نهایت آنها دچار مشکلاتی در پیدا کردن و حفظ کردن دوست می شوند.
به معمول فوبیای اجتماعی در خانواده نسل به نسل در حال انتقال می باشد و امکان دارد با افسردگی یا دیگر اختلال های اضطرابی مثل اختلالات وحشت زدگی همراه می شود. بعضی از اشخاص دچار این فوبیا تلاش می کنند با استفاده کردن از الکل و دیگر مواد خود را معالجه کنند که این می تواند به اعتیاد منجر بشود.
نشانه های تشخیص دادن فوبیا اجتماعی
تشخیص دادن فوبیای اجتماعی به طور معمول هنگامی رخ می دهد که این دوری کردن ، ترس یا پیش بینی کردن همراه با اضطراب از شرایط های اجتماعی در کارهای روزانه ، رویکرد شغلی و همینطور زندگی اجتماعی دخالت کنند و یا باعث یک نوع نارضایتی برجسته بشود.
برای تشخیص دادن این فوبیا ملاک هایی موجود می باشد که شامل موارد زیر می شود:
- شخص از یک یا چند شرایط اجتماعی یا اجرایی که در آنها در معرض ارزیابی دقیق اطرافیان واقع می شود هراس دارند. به طور مثال : ملاقات کردن اشخاص جدید ، مورد دیده شدن در وقت غذا خوردن ، پرداختن به ارائه دادن یک سخنرانی و یا دیگر انواع اجراها می شوند.
_ شخص از رفتاری که به خجالت زدگی یا بررسی منفی اطرافیان منجر بشود هراس دارد.
- در معرض موقعیت اجتماعی واقع شدن تقریبا به اضطراب شدید منجر خواهد شد.
- از شرایط ترسناک با اضطراب و ناراضی بودن دوری می کنند یا مورد تحمل واقع می شوند.
- ترس یا اضطراب داشتن بیش از اندازه تهدید حقیقی واقع شده توسط شرایط اجتماعی می باشد.
- ترس داشتن یا اضطراب آنها به صورت دائمی می باشد و به طور معمول شش ماه تداوم دارد.
- دوری کردن از نارضایتی یا پیش بینی کردن همراه با اضطراب به صورت معنادار در رویکرد اجتماعی ، دانشگاه و شغلی شخص دخالت خواهد داشت.
علائم های فیزیکی و برخوردی که در صورت دیده شدن درخود یا اطرافیان می توان به فوبیای اجتماعی تردید داشت ، شامل موارد زیر می شود:
- سرخ شدن صورت
_ تنگ شدن نفس
- داشتن مشکلات گوارشی یا حالت تهوع
- لرزیدن صدا
- تپش پیدا کردن قلب یا فشرده شدن قفسه سینه
- عرق زیاد یا احساس گرما
- سرگیجه یا حالت غش کردن
- دور شدن از شرایط های اجتماعی تا حدی که فعالیت های شما را به محدود کردن بپردازد یا زندگی شما را مختل کند.
- سکوت کردن یا پنهان شدن در حاشیه در راستای فرار کردن از توجه و خجالت زدگی
- احتیاج به همراه داشتن دائمی یک دوست در تمام جاهایی که خواهید رفت
- مصرف کردن الکل بیش از اندازه قبل از شرکت کردن در شرایط های اجتماعی برای آرام شدن اعصابتان
دلیل آشکار شدن این اختلال چه می باشد؟
در صورتی که پژوهش هایی برای فهم بهتر در این اختلال اضطرابی اجتماعی دارای ادامه می باشد بعضی از پژوهش ها به این نتیجه رسیده است که یک ساختار کوچک در مغز به نام آمیگدال در علائم های فوبیای اجتماعی دارای نقش می باشد که به نظر می‌آید آمیگدال قسمت مرکزی مغز برای مدیریت کردن جواب های ترس می باشد.
فوبیای اجتماعی قابل به ارث رسیدن می باشد که در واقعیت خویشاوندان درجه یک ۲ تا ۶ برابر بیشتر شانس به وجود آوردن اختلال اضطرابی اجتماعی را دارا می باشد.
پژوهش‌هایی که توسط موسسه ی بهداشت روانی صورت گرفته است که آنها قسمتی از ژن در موش ها را به شناسایی کردن پرداخته اند که بر ترسناکی یادگیری شده موثر می باشد. دانشمندان این تفکر را که حساسیت بیشتر شده به عدم پذیرش امکان دارد پایه های فیزیولوژیکی یا هورمونی دارا باشند ارزیابی کرده اند.
دیگر پژوهشگران در حال ارزیابی تاثیر محیط بر به وجود آمدن فوبیای اجتماعی می باشد که بد رفتاری و بدبختی در کودکی عوامل خطر این گونه اختلال حساب می آید.
منبع:مرکزمشاوره ستاره ایرانیان
نظرت چیه؟
